Nauczanie zdalne 12 – Motywacja, cz. 1 – plastyczność inteligencji

W wielu sytuacjach to, czego nauczymy się „za młodu” dyktuje nasze wybory przez całe życie – powinno więc być oczywistym, że niesamowicie ważne jest to, czego nauczymy dzieciaki!

Badania dotyczące różnego rodzaju „podejść do życia” przeprowadziła dr Carol Dweck, amerykańska psycholog, która pracowała z dziećmi i „chwaliła je” różnymi rodzajami pochwał i komentarzy.

Jedno z przeprowadzonych badań dotyczyło reakcji dzieciaków na pochwałę „o, ale super, masz talent” versus pochwałę „o, ale super, widzę, że włożyłeś w to dużo pracy”. Obie grupy dostawały coraz to bardziej wymagające zadania i okazało się, że dzieci chwalone za wysiłek, a nie talent, dużo częściej podchodziły do nich z ciekawością, wytrwałością, i odwagą. Na podstawie tego rodzaju „eksperymentów sytuacyjnych” dr Dweck sformuowała tezę, że generalnie ludzie dzielą się na dwie wspomniane w odcinku grupy:

1. Grupę, która swoje zdolności (i inteligencję) uważa za plastyczne, zdolne do rozwoju – czyli osoby z nastawieniem rozwojowym (and. growth mindset).
2. Grupę, która myśli o zdolnościach i inteligencji jak o stałych i niezmiennych „talentach” – czyli osoby z nastawieniem sztywnym (ang. fixed mindset).

Obu tych podejść dzieci uczone są już w przedszkolu lub nawet wcześniej, w domu, kiedy wrzucają klocki do kubka z określonymi kolorami i słyszą pochwały dot. talentu rozpoznawania kolorów. Oczywiście, nie popadajmy w skrajności, nie znaczy to, że nie wolno dzieci chwalić w ogóle! Ale warto zastanowić się, jak poprowadzić dziecięcą wiarę w siebie chwaląc je za wysiłek, czas i skupienie, które włożyły w dane zadanie (dając im do zrozumienia, że mogą się rozwijać, a swoją pracą – nie talentem – mogą osiągać coraz to większe sukcesy), a nie za talent.

Na początek bardzo ważna uwaga: idea plastycznej inteligencji nie oznacza, że mamy ją cały czas. Zawsze jesteśmy miksem obu, w zależności od tematu, dnia, grupy z którą się uczymy… kluczem jest dążenie do sukcesu, nauki, rozwój sam w sobie i podejście, że tak trzeba – bo dzięki temu rozwiniemy się „całościowo” i będziemy dążyć do rozwoju jako ludzie. Nie każdy z nas będzie sprintował jak Usain Bolt, ale każdy z nas może być lepszy niż rok temu, a na dodatek – dzięki wytrwałości – może odkryć swoje mistrzostwo w innej dziedzinie.

Poniżej krótka ściągawka dot. chwalenia dzieciaków. Tak samo jest ona ważna w nauczaniu zdalnym – komunikaty są tam nie tylko werbalne, ale czasem niewerbalne, w formie wiadomości e-mail, które wysyłacie do uczniów i rodziców, komentarzy do ćwiczeń, czy wpisów w dzienniku online. Pamiętajcie, aby nawet w takiej sytuacji zachować się stosownie i używać takich sformułowań, które Twoich uczniów będą motywować! A jeśli przyda Wam się ta krótsza ściąga do druku, to tutaj macie ją w pdf, za friko!

• Dweck, C. Mindsets. Changing the way you think to fulfil your potential. Robinson, 2017.
• Carol Dweck: A Summary of Growth and Fixed Mindsets. fs.blog. https://fs.blog/2015/03/carol-dweck-mindset. Dostęp: 21 sierpnia 2020.
• Rybicka, K., Plebański, S. Budowanie, wzmacnianie i diagnozowanie
  motywacji wewnętrznej uczniów. ptde.org. http://www.ptde.org/pluginfile.php/1087/mod_page/content/6/Archiwum/XXII_KDE/pdf/Rybicka%2CPlebanski.pdf. Dostęp: 21 sieprnia 2020.

Strona główna: Z nauczaniem zdalnym za pan brat!

• Post 01 – Co, jak, i dlaczego?
• Post 02 – W kupie siła!
• Post 03 – Dlaczego zdalnie?
• Post 04 – Alternatywy 4 (i więcej)
• Post 05 – Wszystko dla ucznia
• Post 06 – Ewolucja teorii pedagogicznych
• Post 07 – Taksonomie nauczania (cele zajęć)
• Post 08 – Jak zapamiętuje mózg
• Post 09 – Co może wypływać na to jak nie uczymy?
• Post 10 – Typy nauczania zdalnego
• Post 11 – Metody przekazywania informacji
• Post 12 – Motywacja, cz. 1 – plastyczność inteligencji – TU JESTEŚ
• Post 13 – Motywacja, cz. 2 – motywowanie uczniów